هشت دليل شکست در بازاريابي شبکه اي - جو فابریگاس

1. جدي نگرفتن کار:

2. شک (Doubt):

3- کساني که براي آموزش ديدن در اين تجارت وقت نميگذارند:

4- فکر ميکنند که اين کار ، راه سريعي براي پولدار شدن است:

5- خيلي ها هستند که تمرکز ندارند:

6- نميدانند که چطور ديگران را پرزنت کنند:

7- آينده را نگاه نميکنند(فقدان آينده نگري):

8- کسي که شکست مي خورد بينش ندارد:

لینک دانلود در ادامه ی مطلب

بسیار خوب، اعتراف می‌کنم. زندگی جادویی دارم. به هر چیزی که دست می‌زنم تبدیل به طلا یا طلای سفید یا Prada می‌شود. سلامت، خوشحال و موفق هستم. بدترین کابوس هر روزم این است که بسیاری از رویاهای مردم به حقیقت می‌پیوندد. همیشه به همین روال نیست. بیش از ٣٠ سال است که زندگیم رو به نابودی است. واقعاً شرایط بدی دارم. بیمار، غمگین، دل شکسته و ناامید شدم. به هر چیزی که دست می‌زنم تبدیل به پهن شتر می‌شود. اگر هر کسی در میان بسیاری از کامیابی‌ها به پیروزی دست یابد، یکی از آنها من بودم.

بنابراین چه اتفاقی افتاد؟


تنها نکته مهمی که دارای اهمیت زیادی نسبت به چیزهایی دیگری می‌باشد که تاکنون آموخته‌ام این است که: به این باور رسیده‌ام که در ارتباط با هر موردی که در زندگی‌ام اتفاق می‌افتد، چه خوب و چه بد و غیر قابل بیان مسئولیت دارم. در واقع به راستی فکر می‌کنید که کدام یک ترسناک‌تر است.


بدان معنی است که نمی‌توانم همسرم را به خاطر عملکردهای بدم سرزنش کنم، نمی‌‌توانم همه شکست‌های کاریم را به گردن اسپانسرها، شریک کلاهبردار، یا وضعیت اقتصادی بیندازم و نمی‌ توانم نداشتن سلامتی و یا مصیبت‌هایی که از طرف خدا، جهان، تقدیر و شرایط زندگی به وجود می‌آید را ملامت کنم. در حالی که در ابتدا فکر می‌کردیم که کاملاً ترسناک است ... آن نگرشی شد که در نهایت منجر به آزادی من شد. 

زیرا اگر همه آنچه را که در مورد چیزهای بد درست است، پس منطق نشان می‌دهد که آن باید برای چیزهایی خوب هم درست باشد. معنی آن این است که می‌توانم خوشحالی، ثروتمند شدن، و رسیدن به موفقیت را نشان داده و افراد با ارزش را در زندگی به سمت خود جذب کنم. 

آیا شما واقعاً به آن رسیده‌اید؟ آیا برده‌اید که می‌توانید همه چیزهای خوب را نشان داده و در سلامتی، خوشحالی و رفاه زندگی کنید؟

...........

رمز موفقیت شمارۀ 1                   

                                     افسانۀ تکثیر

هر کسی در نتورک مارکتینگ می داند که تکثیر چیست. ایدۀ کلی اش این است که شما دو نفر عضو می گیرید و آنها هم هر کدام دو نفر عضو می گیرند و نفرات جدید هم هر کدام دو نفر و بهمین ترتیب .... این تکثیر است.

بدیهی است که تکثیر، جواب نمی دهد وگرنه باید همگی ما اعضای Amway می بودیم. یعنی بمعنای واقعی کلمه در بیزینس به دنیا می آمدیم؛ پرستاران یک سری برگه های عضویت داشتند تا زمانی که به دنیا آمدیم والدینمان بجای ما آنها را امضا کنند.

در عمل، چیزی بعنوان تکثیر وجود ندارد. افراد متفاوتند. آنها تواناییهای متفاوت، استعدادهای متفاوت و همچنین سطوح متفاوتی از رضایتمندی را نسبت به ترقی و پیشرفت، دارا هستند (یعنی هر کسی را سطح متفاوتی از پیشرفت، ارضاء می کند). در تکثیر، فرض بر این است که همه یکسان هستند و قادرند کارهای یکسانی انجام دهند.

اغلب می شنوم که در نتورک مارکتینگ، مک دونالد را به عنوان نمونۀ بارزی از تکثیر، مثال می زنند. درست است که در هر جای دنیا می توانید یک Big Mac بخرید و تقریباً همان مزۀ Big Mac را می دهد که در محلۀ خودتان خورده اید. احتمالا این هم درست است که خریدار شما در اوهایو همان کالای MLMی را می خرد که خریدار دیگرتان در اونتاریو دریافت می کند. اما این مسئله در مورد افراد، صادق نیست. بین پادویی که بخاطر سه دلار برای شما کار می کند و صاحب یک بیزینس، تفاوتی اساسی وجود دارد. اگرچه هر کدام از آنها وظایف مهمی در سازمان دارند اما فهم آنها از کار و درآمدشان کاملاً متفاوت از یکدیگر است. واضح است که پادو تکثیری از صاحب بیزینس نیست و بالعکس.

مابقی در ادامه مطلب ...